อยากจะเอ่ยคำขอโทษสักล้านครั้ง คงไม่เท่ากับการกระทำที่พิสูจน์

เฮ้อ!!!!!!!!!!ช่วงนี้รู้สึกสับสนกระวนวุ่นวายอย่างบอกไม่ถูกมีหลายเรื่องเข้ามาให้คิดตลอดเวลา สิ่งที่คาดที่หวังไว้คงได้แต่รอเพียงเวลา –"

 

มีอีกเรื่องหนึ่งที่ทำให้เรารู้สึกเสียใจตลอดมากับสิ่งที่เราได้ทำไว้ น้องได้เพียงแค่กล่าวคำว่า "ขอโทษ" ผ่านโทรศัพท์เท่านั้นเอง และทุกสิ่งทุกอย่างก็ได้รับกับเพียงแค่คำว่า "ไม่เป็นไร" แค่เพียงคำสั้นๆเท่านั้นเองทำให้น้องรู้สึกละอายตนเองมากกับสิ่งที่เราได้ทำมันลงไป ตอนนั้นเพียงแค่น้องบ้า ใจร้อน ดื้อรันและถือฐิติ สิ่งเหล่านี้ทำให้น้องได้สร้างความเดือดร้อนให้กับทุกคน แต่เวลาผ่านไปน่ะตอนนี้ที่น้องได้อยู่คนเดียว อยู่กับตัวเองมากขึ้นทำให้เราได้คิดอะไรมากขึ้นและรู้สึกเสียใจกับการกระทำเหล่านั้น ตอนนี้ใกล้ถึงเวลากลับไปใจยิ่งสับสนเราเพียงได้แค่หวังว่ามันคงจะดีน่ะ….. ตอนนี้เราได้รับรู้ถึงความเปลี่ยนแปลงแต่เป็นสิ่งที่เราอาจจะคิดเองเออเอง กลับไปคงจะได้รู้ว่าสิ่งที่เราคิดสิ่งที่เรากลัวนั้นเป็นอย่างที่เราได้คิดไว้รึเปล่า? เฮ้อ!!!!!!!!แย่จัง แต่จะให้ทำไงได้มันทำลงไปแล้วย้อนอดีตกลับไปแก้ไม่ได้ คงจะมีเพียงปัจจุบันที่ได้ทำและก็อนาคตอันใกล้เท่านั้นที่เราจะต้องรับมือกับมัน? จะเป็นยังไงไม่รู้…เฮ้อ!!!!!!! มีเรื่องอีกตั้งมากมายหลายอย่างที่อยากจะพูดหรือเอ่ยออกมา เพียงแต่ตอนนี้สับสนและร้อนรุ่มไปหมดจับต้นชนปลายไม่ถูก –" เซ็ง